Հինգշաբթի օրը մեզ ներկայացրին ,,Լուսապսակ,, ամսագիրը, նաև միս Բուշն ասաց, թե ում շարադրություններն ես տպագրվել այդ ամսագրում։ Պարզվում է, որ մեր դպրոցից ուղարկվել էր քսանհինգ շարադրություն, որոնցից ընտրվել էին 3-ը։ Երբ Միս Բուշը կարդաց իմ անունը, ես շատ զարմացա և անչափ ուրախացա։ Ինձ համար շատ դժվար է բառերով նկարագրել իմ զգացողությունները։Այդ պահին ես մայրիկիս մասին էի մտածում, պատկերացնում էի նրա ուրախ դեմքը և այն մտքից, որ մայրիկիս ուրախացնելու եմ, ես ինքս էլ շատ էի ուրախանում։ Ինձ տվեցին ամսագրի երկու օրինակ։Ամսագրի մեկ օրինակը նվիրեցի տատիկիս և պապիկիս։ Տատիկս շատ հուզվեց և ինձ ցույց տվեց մի թերթ, որում դպրոցական տարիներին, համարյա իմ տարիքին , մայրիկիս գրած բանաստեղծությունն էր տպագրվել։Շատ հպարտացա այդ պահին։ Հուզվեցին նաև հայրիկս և մյուս տատիկ, պապիկս։ Ես շատ ուրախ էի, որ բոլորին այդքան ուրախության և հպարտության զգացողություն պարգևեցի։