Անգլերեն, ֆլեշմոբ

2021-ի ապրիլյան ֆլեշմոբ. 4-5-րդ դասարաններ

Երբ որևէ մեկին քաղաքավարի ձևով հարցնում ենք, ցանկանու՞մ է ինչ-որ բան, անգլերենում օգտագործում ենք «Would you like…?» ձևը. Փորձեք թարգմանել հետևյալ երկխոսությունը:

Թեյ կցանկանայի՞ք

Would you like tea?

Այո, խնդրում եմ

Yes, please

Կցանկանայի՞ք թեյը շաքարավազով, թե առանց

Would you like tea with or without sugar?I

Ես կցանկանայի թեյը առանց /without/ շաքարավազի

I would like tea without suqar.

Կցանկանայի՞ք ինչ-որ ուրիշ բան /something else/

Would you like something else?

Այո, կցանկանայի մի կտոր թխվածք

Yes, I would like a piece of cake.

Ահա խնդրեմ

Here please.

Շնորհակալություն

Thank you

Տրված բառերի ընդգծված տառերը փոխիր և ստացիր նոր բառ, օրինակ՝ in-on, tree-free Pen, may, goat, house, cook, read, deer, plate, cut, see, glue

pen-ten, may-my, house-horse,cook-book, read-red,deer-dear,plate-place,cut-put, see-bee, glue-blue

Watch the film and answer the questions. A Lump of Gold – Ոսկու բնակտորը https://learnenglishkids.britishcouncil.org/short-stories/the-lump-gold Paul was a very rich man, but he never spent any of his money. He was scared (վախենում էր) that someone would steal (գողանալ) it. He pretended (ձևացնել) to be poor and wore old dirty clothes. People laughed at him, but he didn’t care. He only cared about his money. One day he bought a big lump of gold. He hid (թաքցնել) it in a hole (փոս) by a tree. Every night he went to the hole to look at his treasure (գանձ). He sat and he looked. “No one will ever find my gold”, he said. But one night, a thief (գող) saw Paul looking at his gold. And when Paul went home, the thief picked up the lump of gold, slipped (խցկել) it into his bag and ran away. The next day Paul went to look at his gold, but it wasn’t there. It had disappeared! Paul cried and cried. He cried so loudly that a wise old man heard him. He came to help. Paul told him the sad tale of the stolen lump of gold. “Don’t worry”, the old man said. “Get a big stone and put it in the hole by the tree.” “What?”, said Paul, “Why?” “What did you do with your lump of gold?”“I sat and looked at it every day”, said Pail.“Exactly”, said the wise old man. “You can do exactly the same with a stone.”Paul listened, thought for a moment and then said: “Yes, you are right. I have been very silly. I don’t need a lump of gold to be happy.”

What kind of a man was Paul

Paul was a very rich man, but he never spent any of his money.

Why didn’t he spend any of his gold?

He was scared that someone would steal it.

Why did he wear old and dirty clothes?

He pretended to be poor and wore old dirty clothes.

What did he buy one day?

One day he bought a big lump of gold.

Where did he hide the lump of gold?

He hid it in a hole by a tree.

What did he do every day?

Every night he went to the hole to look at his treasure.

Who stole the lump of gold?

the thief picked up the lump of gold, slipped it into his bag and ran away.

What did the wise old man say to Paul?

“Get a big stone and put it in the hole by the tree.”

What did Paul understand?

”Paul listened, thought for a moment and then said: “Yes, you are right. I have been very silly. I don’t need a lump of gold to be happy.”

Реклама
Հայոց լեզու

Ավետիք Իսահակյան-Եղնիկը

Թեսթ2

Ավետիք Իսահակյան

ԵՂՆԻԿԸ

«Մի անգամ իմ բարեկամ մի որսորդ մեր հանդի անտառուտ սարերից մի եղնիկ նվեր բերեց երեխաներիս համար»:
Այսպես սկսեց ընկերս աշնանային մի երեկո, երբ նստած միասին նրա պատշգամբում, հիացած նայում էինք հեքիաթական վերջալույսով վարվռուն սարերին, որոնց վրա մակաղած հոտերի նման մեղմորեն հանգչում էին ոսկեգեղմ անտառները:
«Այդ մի մատաղ ու խարտյաշ եղնիկ էր̀  խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով, որ ծածկվում էին երկայն, նուրբ թարթիչների տակ:
Կամաց-կամաց մեր վրա սովորեց նա. էլ չէր փա□չում, չէր վախենում մեզնից. մանավանդ շա՜տ մտերմացել էր երեխաներիս հետ. նրանց հետ միասին վազվզում էր պարտեզում, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
Մի բան ինձ շատ էր զարմացնում: Եղնիկը թեև այնպես ընտելացել էր մեզ, սովորել էր մեր տանն ու դռանը, բայց մեկ-մեկ մեզնից թաքուն բարձրանում էր այս պատշգամբը և ուշագրավ, լռիկ նայում էր հեռու` անտառներով փաթաթված սարերին. ականջները լարած խորասույզ լսում էր անտառների խուլ ու անդուլ շառաչը, որ երբեմն ուժեղանում էր, երբեմն բարականում` նայելով հովերի թափին: Նայում էր նա այնպե՜ս անթարթ և այնպե՜ս ինքնամոռաց, որ երբ պատահում էր բարձրանում էի պատշգամբը, ինձ բավական միջոց չէր նկատում և եր□ հանկարծ ուշքի էր գալիս, նետի պես ծլկվում էր մոտիցս… Արդյոք գիտե՞ր նա, որ ինքը ղողանջուն անտառների ազատ երեխան է եղել, որ մայրը այնտեղ է կաթ տվել իրեն, որ այնտեղ է իր հայրը եղջյուրները խփել կաղնիներին: Արդյոք, գիտե՞ր, որ այդ խուլ շառաչը անուշ-անուշ օրորել է իրեն առաջին անգամ, և ո՞վ գիտե, գուցե, երազներ է բերել իրեն, սիրուն երազներ… Խե՜ղճ եղնիկ… Կարոտ` իր սիրած գուրգուրող անտառներից և զանգակ աղբյուրներից, իր խարտյաշ մորից և շնկշնկան հովերի հետ վազող ընկերներից` հիմա տանջվում, տառապում է մեզ մոտ, մտածում էի ես: Եվ այնպես սրտանց ցավակցում էի նրան… Չէ՞ որ նա էլ մեզ պես մտածող և զգայուն հոգի ունի:
Ես շատ էի հարգում նրան, խնդրեմ չծիծաղես վրաս, այո՛, այնքան, որ երբ նա բարձրանում էր պատշ□ամբը, հեռացնում էի երեխաներիս, և թողնում էինք նրան մենակ իր ապրումների հետ…
Երբ գրկում էի նրան, այդ նազելի էակին, և նայում էի լեռնային աղբյուրների նման վճիտ աչուկների մեջ` տեսնում էի այնտեղ մի թախծալի, երազուն կարոտ…
Մի գիշեր, մի քամի գիշեր էր, սարերից անսանձ փչում էր քամին, դուռն ու պատուհանները ծեծում ու ծեծկում: Պարզ լսվում էր, որ այնտեղ, անտառում, դարավոր կաղնիներն ու վայրի ընկուզենիները ճակատում էին հողմի դեմ` աղմկում և գոռում: Եվ քամին բերում էր անընդհատ անտառի այդ լիակուրծք խշշոցն ու մռունչը, ու թվում էր թե` հենց մեր դռան առջև է աղմկահույզ, հողմածեծ անտառը: Երեխաներս վախից կուչ էին եկել. մինչդեռ եղնիկը դողում էր մի խենթ սարսուռով: Աչքերը կայծակին էին տալիս: Անթարթ, ամբողջովին լսելիք դառած` ականջ էր դնում նա անտառի հուժկու շառաչին, որ խոսում էր նրա հետ մայրենի լեզվով:
Անտառը կանչում է նրան, ընկերների ազատ վազքն է տեսնում նա մթին թավուտների մացառուտ ժայռերն ի վեր,- մտածում էի ես:
Մի փոքր հետո ավելի սաստկացավ քամին` փոթորիկ դառնալու չափ. մեկ էլ աղմուկով բացվեցին լուսամուտի փեղկերը, և մի ուժգին շառաչ միանգամից ներս խուժեց: Եղնիկը հանկարծակի մի ոստումով ցատկեց լուսամուտի գոգը` աչքերը սուզելով շառաչուն խավարի մեջ: Ես իսկույն վրա վազեցի բռնելու նրան, սակայն նա մի ակնթար□ի մեջ թռավ լուսամուտից պարտեզը և ծածկվեց խավարների մեջ…
Դե՛հ, հիմա՛ գնա ու գտիր նրան իր հայրենի անծայր անտառներում…»:

  1. Տեքստի չորս բառերում տառի փոխարեն վանդակ է դրված, դու՛րս գրիր այդ բառերը՝ լրացնելով բաց թողած տառերը:
       Փախչում

Երբ

Պատշգամբը

Ակնթարթի

  • Տեքստից դու՛րս գրիր տրված բառերի հոմանիշները.

ա/զուլալ-  ջինջ
բ/լուռ-  լռիկ
գ/ակնդետ — ուշագրավ
դ/ընտանի -ընտելացած

  • Դարձվածքները և համապատասխան բացատրությունները գրի՛ր իրար դիմաց.

ա/ լույս աշխարհ գալ — ծնվել,հայտնվել
բ/խելքը գլխին   դատող- բանիմաց, խելացի
գ/կողը հաստ — համառ, ինքնասածի, կամակոր
դ/ճաշը եփել — մեկին պաժել, լավ ծեծել

ա/մեկին պաժել, լավ ծեծել
բ/համառ, ինքնասածի, կամակոր
գ/դատող, բանիմաց, խելացի
դ/ծնվել,հայտնվել

  • Տեքսից դու՛րս գրիր չորս բարդ բառ:

Վերջալույս

Ոսկեգեղմ
Ուշագրավ

Խորասույզ

  • Տրված օտար բառերը փոխարինի՛ր հայերեն համարժեքներով.

ա/զակազ- պատվեր
 բ/մալինա- ազնվամորի

գ/կենգուրու- ագեվազ

դ/ստարտ- սկիզբ

  • Տեքստից դու՛րս գրիր եզակի թվով գործածված չորս բառ:
    ————————————————

————————————————

————————————————

————————————————

  • Տրված բառերից յուրաքանչյուրի դիմաց նշված է, թե այն ինչ խոսքի մաս է: Ո՞ր տարբերակում է սխալ նշված.
    ա/որսորդ – գոյական
    բ/եղնիկ – գոյական
    գ/առաջին –ածական
    դ/ազատ –ածական
  • Տեքստից դու՛րս գրիր մեկական հարցական և բացականչական նախադասություն:
    ————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————
  • Գրի՛ր մեկ պարզ ընդարձակ նախադասություն, որի մեջ ստորակետ լինի:
    ————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————
  • Ինչպիսի՞ն էր եղնիկը: Նկարագրի՛ր  եղնիկին ̀ օգտագործելով տեքստի բառերը:
    ————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————
  • Ի՞նչն էր զարմացնում հեղինակին.

ա/ Եղնիկը շատ գեղեցիկ էր ̀  խորունկ, սև ու ջինջ աչքերով:

բ/Մտերմացել էր երեխաների հետ, նրանց հետ ճաշում էր, նրանց հետ քնում:
գ/Եղնիկը հանկարծակի մի ոստյունով ցատկեց լուսամուտի գոգը՝ աչքերը սուզելով շառաչյուն խավարի մեջ:

դ/ Եղնիկը թեև ընտելացել էր ընտանիքին ու տանը,բայց մեկ-մեկ թաքուն բարձրանում էր պաշգամբ և լռիկ նայում անտառներով փաթաթված սարերին:

  1. Ինչի՞ն կարող էր կարոտել եղնիկը:

————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

  1. Ինչո՞ւ է հեղինակը հարգում եղնիկին:

————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————

  1. Նկարագրի՛ր անտառը հողմի ժամանակ:
    ————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————
  2. Տեքսից դու՛րս գրիր այն նախադասությունը, որը քեզ  հուզեց:
    ————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————————